Er bestaan mensen die simpelweg buitengewoon zijn. Mensen die doelen stellen die zo ambitieus en zo gedurfd zijn dat ze hun hele leven ervoor opofferen. We zouden deze mensen als rolmodel moeten zien, door hun zoektocht als voorbeeld te nemen voor wat wij allemaal kunnen doen, als we ons er maar toe zetten.
38.400 kilometer op het pad naar verlichting
Een van de meest extreme voorbeelden hiervan is te vinden bij de Tendai-monniken, een boeddhistische sekte die te vinden is in de bergen bij Kyoto. De orde van monniken doet aan kaihōgyō, wat je letterlijk kunt vertalen als ‘de berg omsingelen’. Dit is een oude traditie die is gebaseerd op het idee dat je je lichaam offert aan de Boeddha, in de hoop om in dit leven verlichting te bereiken.
Honderd dagen lang beginnen aspirant-monniken elke morgen met hun tocht van 30 km door de omliggende bergen, terwijl ze bidden bij alle tempeltjes die ze in het landschap tegenkomen. Op de morgen van de 101ste dag krijgen ze een keuze: stoppen en je aansluiten bij de orde of blijven rennen en de 1000 dagen voltooien op een route van 38.400 kilometer naar verlichting.
Dit wordt in de loop van zeven jaar gedaan, in segmenten van 100 dagen. Gedurende de vrije dagen mediteren ze, leren ze kalligrafie en voeren ze hun gewone tempeldiensten uit. Behalve de voorgeschreven route en de gezangen en gebeden die ze bij elk heiligdom onderweg moeten uitvoeren, zijn er nog meer regels. Ze mogen niet stoppen om te eten en te drinken of om hun gewaad, hoed en sandalen van stro uit te trekken. En ze mogen slechts eenmaal per dag gaan zitten. Bovendien moet de man die op die 101ste dag besluit door te gaan met rennen een eed zweren dat hij nu een zoeker is, en dat hij zijn eigen leven moet nemen als hij er niet in slaagt zijn doel te bereiken. Het mag een klein wonder heten dat het wel 46 monniken is gelukt om de volle 1000 dagen te voltooien.
Ondanks de ontberingen is de beloning voor degenen die volhouden groot. Degene die de kaihōgyō heeft voltooid – en niet te vergeten de negen dagen onthouding van voedsel, water en slaap die erop volgen overleeft – wordt een levende Boeddha die voor de rest van z’n leven wordt beschouwd als een heilige. Door hun lichaam en geest te pushen tot aan de grens van waar mensen toe in staat zijn, beleven deze monniken het complete gamma van menselijke ervaringen. Via deze extremen van fysieke inspanning, mentale weerbaarheid en spirituele toewijding hebben ze hun lichaam en geest geofferd aan hun devotie.
Lessen van de ‘marathon-monniken’
Er zullen niet veel mensen zijn die zich door dit verhaal van kaihōgyō geroepen zullen voelen om 38.400 kilometer te gaan rennen, maar we kunnen wel een paar concrete lessen leren van de Tendai-monniken. Ze zijn een ongelooflijk voorbeeld van volharding, een visie van wat we kunnen bereiken als we ons er maar toe zetten. Hoe kunnen we de kracht van de monniken dus in ons eigen leven gebruiken?
Balans tussen lichaam en geest
Oefen je in aanwezig zijn in het moment
Een groot deel van het leven van de Tendai-monniken bestaat uit hardlopen, en zo hebben ze veel tijd om te reflecteren. Neem de tijd om stil te zijn en laat je geest als vanzelf het pad volgen waar het verkiest te gaan.
Help jezelf om anderen te helpen
De kaihōgyō bestaat uit twee stadia. De eerste 700 dagen zijn gewijd aan het zelf, terwijl de laatste 300 dagen zijn gewijd aan de mensen om je heen. De bedoeling hiervan is dat je eerst leert om je eigen basis te versterken voordat je dat kunt leren aan degenen om je heen, een les die zelfs in ons eigen leven doorklinkt.
Stel jezelf een hoger doel
1000 dagen, of zelfs 100 dagen, is een bijna onoverzienbare periode. Bekijk je het dag voor dag, dan lijkt het niet meer dan een heleboel pijn en ellende, maar door het kweken van extreme mentale weerbaarheid zijn de monniken toch in staat het te doorstaan. Neem ze als jouw bron van inspiratie als je doelen voor jezelf stelt. Het einddoel kan onbereikbaar lijken, maar met elke kleine stap die je zet kom je dichter in de buurt.
Leef volgens jouw waarden
De aspirant-monniken die doorgaan voor de 1000 dagen zijn letterlijk gebonden aan hun missie waarvoor ze hebben gezworen hun leven te geven als ze deze niet kunnen voltooien. (De laatste jaren is dit overigens gereduceerd tot een symbolische dood.) In vergelijking daarmee kunnen wij ons toch zeker wel inzetten voor de doelen waar wij ons verbonden mee voelen. Neem dit als een oproep om uit te spreken waar je in gelooft of om in actie te komen voor de dingen die voor jou wezenlijk zijn.
