Za każdy sprzedany wkład uzupełniający sadzimy, chronimy lub odnawiamy jedno drzewo. Wyjaśniamy jak, gdzie i dlaczego to robimy. 

W Dniu Ziemi w 2021 roku ogłosiliśmy coś ważnego. Zobowiązaliśmy się, że przez cały rok za każdy sprzedany wkład posadzimy, otoczymy ochroną lub odnowimy jedno drzewo. Przez ostatnie trzy lata przyczyniliśmy się do zasadzenia lub uratowania ponad 9 milionów drzew. Aby osiągnąć ten cel, współpracujemy z trzema niesamowitymi partnerami, wspierając projekty prowadzone w Indiach, Kolumbii i Kenii.        

Indie

We współpracy z EARTHDAY.ORG’s™ The Canopy Project, Wasz zakup wkładów pomaga przywrócić Sundarbany, wpisany na listę światowego dziedzictwa ONZ i największy region delt na świecie. Obszar ten niestety padł ofiarą zmian klimatycznych, co spowodowało zniszczenie jego lasów namorzynowych. Aby pomóc w rekultywacji tych terenów, projekt koncentruje się na sadzeniu, ochronie i odnowieniu drzew namorzynowych, które zapewniają bezcenne schronienie i bogate w składniki odżywcze siedliska. Dlaczego jest to ważne? Przeprowadziliśmy wywiad z dyrektor regionalną projektu, Karuną Singh, aby dowiedzieć się, jak on przebiega i jaki ma wpływ nie tylko na glebę i lasy, ale także na lokalną społeczność.  

Rituals: Co jest szczególnego w Sundarbanach i dlaczego region ten został wybrany do projektu? 

Karuna: Raporty pokazują, że to miejsce jest jednym z najbogatszych ekosystemów na świecie, ale dziś to bogactwo naturalne jest zagrożone. Zmaga się bowiem z częstymi powodziami i cyklonami, które oczyściły przestrzeń w lasach, po której przetaczają się silne wiatry. Słonawa woda sięga dalej w głąb lądu. Odtworzenie ekosystemów namorzynowych może przyczynić się do odporności klimatycznej społeczności. Pomoże także zachować różnorodność biologiczną oraz wspomoże pochłanianie emisji gazów cieplarnianych. Nie uda się uratować tych ziem, jeśli nie pomożemy go ochronić teraz, gdyż obszar ten składa się z płaskich błotnistych terenów. 

Rituals: Jak ważne są namorzyny dla tego obszaru?  

Karuna: Miejscowi uważają namorzyny za zbawców. Działają one jak biotarcze, a im grubsza jest bariera namorzynowa, tym mniej wiatrów może wiać z katastrofalną intensywnością. Równie ważne jest to, że lasy namorzynowe tworzą naturalne wały ochronne, które powstrzymują fale pływowe i wzmacniają wrażliwe obwałowanie przed podmyciem. Stanowią one bezpieczne schronienie dla wielu gatunków przybrzeżnych i morskich, które mogą się rozwijać.  

Rituals: Jak ten projekt pomaga społeczności?  

Karuna: ​Wszystkie czynności – od zbierania nasion i pielęgnowania szkółek po sadzenie i ochronę namorzyn –będą wykonywać lokalni mieszkańcy. To da bodziec do poprawy sytuacji gospodarczej. Dzięki bezpieczniejszym wałom i możliwości ograniczenia skutków cyklonów, społeczności nie będą musiały wydawać środków na odbudowę po katastrofach. Zaangażowani mieszkańcy zostaną przeszkoleni, a po zdobyciu nowych umiejętności będą mogli kontynuować sadzenie także po zakończeniu projektu. Pobudzi to również turystykę, dzięki czemu wzrosną zarobki społeczności.

Rituals: Jak wiele zmieni ten projekt na przestrzeni 5–10 lat? 

Karuna: Namorzyny pochłaniają cztery razy więcej dwutlenku węgla niż inne drzewa, więc w dłuższej perspektywie 2 miliony namorzyn, które sadzimy, chronimy lub przywracamy, będą stanowiły trwały pochłaniacz dwutlenku węgla. Sundarbany dają schronienie dla 4,5 miliona ludzi, a otaczające je miasto Kolkata zamieszkuje 30 milionów osób. Przy projekcie tym znajdą zatrudnienie setki osób, zapewniając sobie i swoim rodzinom natychmiastowy bodziec ekonomiczny. W ciągu najbliższych ponad 5 lat nasadzenia w ramach projektu znacząco poprawią odporność tego obszaru na zagrożenia klimatyczne. 

Rituals: Jak wygląda dzień z życia osób pracujących przy projekcie?  

Karuna: Babu (szef naszej szkółki leśnej) i jego kolega Mithun zajmują się szkółką leśną. Babu zainstalował w niej telewizję przemysłową, którą sprawdza z samego rana. Obserwuje pływy w podglądzie na żywo, a następnie podejmuje decyzję o udaniu się do szkółki, jeśli pływy są małe. Przewija wstecz materiał filmowy, aby określić, ile czasu upłynęło od przejścia pływu z dużego w mały. Daje mu to wyobrażenie o tym, ile czasu jest do dyspozycji na pracę. Wzywa kolegę Yakub Kaka (kaka to nieoficjalne określenie na pana lub wujka), który następnie organizuje pracę.  

Mithun odnotowuje prace szkółki, takie jak liczba ukończonych grządek i liczba zasadzonych propagul (kiełkujących nasion). Babu i Mithun omawiają z Animeshem (naszym terenowym księgowym i szefem działu zakupu nasion), które nasiona są potrzebne i w jakich ilościach. Animesh następnie układa nasiona z różnych wysp i zbiera propagule z Mithunem.  

Manir (nasz kierownik) idzie do szefów wiosek i organizuje robotników, którzy przygotują ziemię do sadzenia. Lokalni mieszkańcy są już świadomi niezliczonych korzyści płynących z lasów namorzynowych. Jednak dzięki tytułowi magistra botaniki i bogatej wiedzy na temat tego gatunku, Manirowi udaje się zdobyć jeszcze większe poparcie dla podejmowanych działań. Wraz ze swoim kolegą Siddharthem, Manir sporządza mapę nasadzeń i omawia obszary, które wymagają przygotowania terenu i innych środków ochrony, które należy podjąć. 

Animesh zbiera wszystkie dane dotyczące wydatków w terenie i innych wymagań szkółki. Siddharth śledzi wszystkie postępy poprzez inspekcje na miejscu, niezapodziewane wizyty w terenie i stałą komunikację z pozostałymi pracownikami. Planuje tygodniowy harmonogram zajęć z pomocą kolegi Anilji i kalendarza księżycowego. Po ustaleniu harmonogramu dokonują przeglądu wszystkich nadchodzących działań i ustalane są terminy. 

Kenia 

We współpracy z ClimatePartner, zakup wkładów Rituals pomaga również w odtworzeniu lasów namorzynowych w Tudor Creek, kolejnym regionie, który bardzo potrzebuje ochrony. Oto pięć powodów, dla których wybraliśmy ten region. 

1. Groźba zalania terenów przez rosnący poziom morza 

Tudor Creek to ekosystem podmiejski zagrożony zarówno przez zmiany klimatyczne, jak i rozwój miasta Mombasa. Zamieszkałe przez 10 milionów ludzi miasto Mombasa jest zagrożone zatopieniem przez wodę, jeśli poziom morza podniesie się o zaledwie 2%.  

2. ​W przeszłości pięknie rozwijał się tu las namorzynowy 

Obszar ten kiedyś pokrywało 1641 hektarów lasów namorzynowych i był schronieniem dla wielu gatunków roślin i zwierząt. Jednak z czasem na skutek deszczów związanych ze zjawiskiem El Niño z 1997 roku i ciągłej działalności antropogenicznej (zanieczyszczenia spowodowane przez człowieka), lasy namorzynowe uległy uszczupleniu. To z kolei wpłynęło na różnorodność biologiczną. 

​3. Bioróżnorodność lokalnego obszaru czerpie korzyści z lasów namorzynowych 

Ekosystem namorzyn wspiera populacje owadów, skorupiaków i ryb, a także wzrost drzew lądowych, flory i fauny. Dzięki nieustannym działaniom odtworzeniowym powoli zauważamy wzrost zasobów ryb i krabów. 

4. Zwiększone zasoby ryb źródłem środków do życia 

Poza ograniczeniem skutków globalnego ocieplenia, zwiększone zasoby ryb stwarzają trwałe źródła dochodu dla społeczności. Projekt pomaga również w edukacji mieszkańców w zakresie ochrony środowiska. Co najważniejsze, działaniami odtworzeniowymi zajmują się głównie kobiety, które utrzymują się z zakładania szkółek i sprzedaży sadzonek.  

Jesteśmy niesamowicie dumni z pracy wykonanej przez naszych partnerów w ramach tych projektów i mamy nadzieję, że lasy te będą pięknie rosnąć w nadchodzących latach. W tym roku będziemy wspierać nowy projekt, co ogłosimy już wkrótce. Warto śledzić aktualności, aby dowiedzieć się więcej! 

Kolumbia 

W 2022 roku nawiązaliśmy współpracę z The Sacred Forest Foundation. Od tamtego czasu Twój zakup wkładów pomaga rdzennej społeczności Arhuaco w Sierra Nevada de Santa Marta w Kolumbii chronić ziemię ich przodków. Społeczność Arhuaco od wieków otacza ochroną tamtejsze lasy deszczowe, ale prowadzona w tym rejonie wycinka drzew i działające kopalnie doprowadziły do wylesienia ogromnych obszarów. Dlatego wspieramy finansowo ich starania, by odkupić, ponownie zalesić i chronić ich ziemie dla przyszłych pokoleń.  

Więcej informacji na temat tego projektu w przyszłym roku!